“11 september – dagtocht KBO” staat er op de kalender.
Het is voor ons de eerste keer dat we meegaan met een dagtocht van de KBO-afdelingen Woerden en Kamerik.
We hebben geen idee wat we kunnen verwachten, maar we hebben er zin in.
Mooi op tijd staan we met de andere deelnemers uit Harmelen bij de Kloosterhoeve en al gauw zien we de bus de hoek omkomen. Als we zijn ingestapt, is de bus tot op de laatste stoel bezet en we kunnen op weg. Via de A12 gaat het richting Woudenberg, waar we bij partycentrum “Schimmel 1885” getrakteerd worden op koffie met gebak. Er is een ruime keuze en we kunnen allemaal een lekker gebakje naar eigen keuze nemen.
Verder gaat het naar Harderwijk. In de nauwe straatjes van het oude centrum kan de bus niet komen, maar onze chauffeur zet ons zo dicht mogelijk af bij museum Marius van Dokkum.
We hebben nog nooit van hem gehoord, maar na vandaag vergeten we zijn naam niet meer. Wat een mooie en grappige schilderijen maakt deze moderne Jan Steen. Er valt van alles op te ontdekken en iedereen wijst weer op andere dingen die hem of haar opvallen. De toeschouwers in het museum worden zelf ook bekeken!
Intussen begint iedereen aardig trek te krijgen. Daar weten ze bij de “Slenkenhorst” wel raad mee. We krijgen er een goed verzorgde lunch: verschillende soorten brood en broodjes, een lekker warm kroketje en meer dan voldoende broodbeleg. Als er iets op is, wordt het meteen aangevuld. Niemand komt iets te kort.
Verder gaat het weer, richting Nunspeet, waar bij het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer onze gids in de bus stapt. Hij leidt ons al pratend over de Veluwe en hij vertelt over herten, reeën en wilde zwijnen, door hem steeds varkens genoemd. Door zijn vragen houdt hij ons goed bij de les. Onze chauffeur geeft een staaltje stuurkunst ten beste, want de gids leidt ons over aardig smalle weggetjes.
Als hij weer is uitgestapt, rijden we naar Elburg, waar we een uurtje de tijd krijgen. We maken een korte wandeling door het stadje aan het Flevomeer, maar al gauw vluchten we toch naar binnen voor de regen die de hele dag al valt en we zijn niet de enigen. Met een kopje koffie of thee, of een borreltje worden we weer warm en we lopen terug naar de bus.
Dan gaat het weer richting Harmelen. Onderweg merken we dat onze chauffeur niet van files houdt. Hij probeert steeds een snellere mogelijkheid te vinden en daardoor zijn we maar een kwartiertje later dan gepland bij “Het wapen van Harmelen”. Daar krijgen we een heerlijke maaltijd en we praten nog gezellig na over een zeer geslaagde dag. Als voorzitster van de reiscommissie bedankt Lies Wiltenburg de chauffeur en ze rondt de dag hier af, omdat de deelnemers uit Harmelen vanaf hier te voet naar huis gaan. We zien de bus verdwijnen richting Kamerik en Woerden.
Wij hebben een leuke en gezellige dag gehad en deze eerste keer zal voor ons beslist niet de laatste keer zijn. Heel veel dank aan de reiscommissie die deze mooie reis heeft samengesteld.
Tot de volgende keer
Ine de Lange-Melsen