Om ons heen bestaan allerlei levensvormen; planten, dieren etc. We kunnen deze levensvormen onderverdelen in allerlei groepen (in de biologie worden ze rijken genoemd; het dierenrijk, het plantenrijk enz.).
Al die levensvormen bestaan uit cellen die allemaal een eigen kern hebben. In de kern vinden we het erfelijk materiaal; de genen.
De meeste levensvormen zijn zichtbaar; in speciale gevallen moet er een sterke microscoop aan te pas komen om ze zichtbaar te maken. In dat laatste geval spreken we van virussen. Een virus is simpel gezegd een zakje met daarin de genen. De vorm van zakje leidt tot de naam van het virus. Het virus met een zakje in de vorm van een kroon (corona) wordt daarom coronavirus genoemd.
Bij virussen ontbreken eigenschappen die andere levensvormen wel hebben zoals beweging, ademhaling en stofwisseling en daarnaast hebben ze een eigenaardige manier van “voortplanten”.
Je kunt het een beetje vergelijken met het gedrag van de koekoek; die laat ook een ander het werk opknappen.
Het virus gaat op zoek naar een speciale gastheer(cel), prikt een gaatje in de wand en spuit zijn eigen erfelijk materiaal erin. Dit materiaal gaat de gastheer dan vermenigvuldigen en zo worden in de bewuste cel duizenden nieuwe virussen aangemaakt en dat zonder dat het oorspronkelijke virus daarvoor iets hoeft te doen.
Het virus kan door niezen en hoesten in druppelvorm vrijkomen. De druppels drogen uit en zijn dan niet meer besmettelijk, maar op een vochtig oppervlak (zakdoek, menselijke huid) kunnen ze een tijdje “overleven”.
Het menselijk lichaam kan bekende virussen (mazelen) ontdekken en bestrijden met antistoffen. Hierdoor wordt die persoon immuun voor dat virus. Bij een onbekend virus kan het lichaam niet direct antistoffen inzetten en daardoor wordt een mens ziek.
Het coronavirus is een onbekend en agressief virus met als gevolg een hoog sterftecijfer.
Daarom wil de overheid strenge maatregelen nemen om besmetting te voorkomen.