In quarantaine; een tijd van beproeving. Op het moment van schrijven – 29 maart 2020 – zuchten we allemaal onder beperkingen.
Er is zo veel dat niet meer mag of niet meer kan en zo weinig dat nog is toegestaan……………….
Je kaartavondje, je uurtje in de sportschool, met vrienden een boswandeling maken, je kleinkinderen ontvangen……………………….. Allemaal niet meer veilig……….. dus voorlopig niet meer doen.
Boodschappen doen kan nog wel, maar ook hier gelden voorschriften.
Het winkelwagentje van te voren ontsmetten en dan goed opletten tot er wordt gewenkt. Je mag naar binnen……. maar kijk voortdurend naar de strepen op de vloer. Houd 1,5 meter afstand tot elke andere klant en tot het personeel!
Even kijken ….. nee de navulflessen met handzeep zijn er nog steeds niet, maar gelukkig staan de pakken toiletpapier tot aan het plafond opgestapeld. Dat is boffen!
Sta niet te lang stil bij het vak met zuivel, want achter je hoor je mensen grommen en zuchten……… dus snel je lijstje afwerken, contactloos betalen (ook even wennen) en weer naar buiten. Terug naar huis.
Als ik voor mijn voordeur sta zie ik bij de buren een nieuw verschijnsel…… raamvisite. Er is 2 dagen geleden een baby geboren. Dat is reden voor blijdschap; voor feest. Er hangen vlaggetjes buiten en er plakt een plastic ooievaar tegen het raam. Moeder en baby staan achter raam te stralen, maar het bezoek moet buiten blijven. Ik zie dat opa en oma het daar emotioneel heel moeilijk mee hebben. Men is letterlijk dicht bij elkaar, maar toch ook weer niet echt; feliciteren kan niet, knuffelen is uit den boze, een cadeautje aanreiken kan ook niet…………..
Toch gloort er hoop; als we ons aan de regels houden; geduld hebben en vertrouwen hebben in de “knappe koppen” die een viruskiller weten te maken, komen we uit de crisis.
Ik hoop dat we er beter uit komen dan voorheen; dat we bereid zijn meer rekening te houden met de anderen zonder dat daarvoor strepen voor onze voeten moeten worden aangebracht.
Blijf gezond! Groetjes
Jan de Lange