Op het moment van samenstellen van dit artikel ( 1 mei, de dag van de arbeid nota bene!) bevind ik mij net als velen in de zogenaamde intelligente lock – down. Mensen vragen je regelmatig “Wat doe je nou zo’n hele dag?” Nou daar gaan we dan ….
Ik probeer een vaste dagstructuur aan te houden; d.w.z. vaste tijden voor opstaan, ontbijt, lunch, warme maaltijd en naar bed gaan. Tussen die ankerpunten in neem ik uitvoerig de tijd om de krant te lezen. Als fervent puzzelaar kom ik dezer dagen ruimschoots aan mijn trekken; met een beetje goede wil zou je dit zelfs als een zeldzaam pluspunt van de corona-tijd kunnen benoemen.
Tussen ontbijt en lunch zoeken mijn vrouw Ine en ik een klimatologisch gunstig (droog) moment voor een wandel- annex boodschappenronde.
Eerst deden we het winkelparcours tussen de schappen als duo; de een komt wat makkelijker bij de hoge rekken of bij de geniepig laag verstopte artikelen. Ook is het verstandig het zware tilwerk over te laten aan de partner met de beste fysieke conditie.
Daarnaast blijft het opletten om de juiste looproute te volgen en om onverhoeds opduikende winkelkarren met een veilige, maar zwierige curve te ontwijken. Afrekenen gebeurt nu in een soort wasstraat waarbij de caissière veiligheid heeft gezocht achter een wand van plexiglas. Nu kan deze ontspannende activiteit niet meer samen gebeuren; shoppen is verworden tot een solistisch gebeuren! Ine shopt; ik stel me strategisch op om de uitgang van de supermarkt in de gaten te houden. Dat geeft me de gelegenheid voor een babbel (uiteraard op veilige afstand) met Ria, een oud – collega en ik zwaai naar Frank, een andere oud – collega die voorbij fietst.
Weer thuis, de boodschappen opgeruimd, even de mail controleren. Ik zie dat de fysiotherapeut mijn behandeling heeft geschrapt. Ook mijn date met Fatima (onze tandarts) blijkt gecanceld.
Na de lunch is er tijd om te lezen………Ik heb een nieuwe favoriete schrijver – Robert Bryndza – ontdekt. Het eerste boek was een succes; dat vraagt naar meer. Van zijn 6 boeken ben ik nu aan nummer 5 bezig en nummer 6 ligt al op de boekenmolen.
Elke middag bellen Ine en ik met mijn moeder in een verzorgingshuis in Sittard. Ma houdt zich kranig en hoopt op 21 mei haar 98ste verjaardag te vieren. Wel een gemis dat bezoek al weken onmogelijk is. Normaliter ga ik 3 x per week jeu–de–boulen, maar dat kan nu ook al weken niet.
Soms moeten we er even uit…… we hebben op 27 april een bezoek gebracht aan onze jarige kleinzoon Tim. Het is komisch om jezelf terug te zien op de foto met een mondkapje voor en een feesthoedje op………….
Om te voorkomen dat de dag komt waarop er niets meer te doen valt, hebben Ine en ik een lijst(je) gemaakt met klussen die gedaan moeten worden. Dat geeft een goed gevoel! Als ik naar buiten kijk, glimt het opgeknapte terrasmeubilair me tegemoet.
“s Avonds proberen iets leuks op t. v. te vinden, maar het aanbod is bedroevend. Gelukkig kunnen we altijd lezen of puzzelen. Een artikel schrijven voor de Nieuwsbrief van KBO Woerden of voor BijEen zou ook kunnen.
Jan de Lange
(met welwillende medewerking van Ine)