Het is 15 mei.
De zon schijnt laag in de kamer en dat geeft zo’n fijn gevoel.
Er komen herinneringen boven.
Aan oude liedjes zoals van Jac. Schreurs:
“Hoor even, ik vertel je wat
Ik heb vandaag de vlag maar uitgestoken
omdat de lucht iets zeer bijzonders had
omdat de winden zo naar bloemen roken.
En zo verder…..“
Of aan het Maria lied:
‘Gekomen is uw lieve mei, Maria
en op het veld uw bloemensprei, Maria
Bloemen die wij plukken gaan
nu zij rijk te bloeien staan, Ave, ave Maria
En zo verder…..’
Maar zo is het dit jaar niet.
We herinneren niet, we gedenken of vieren bescheiden:
04 mei: De Dodenherdenking. Indrukwekkend op de lege Dam;
05 mei: Bevrijdingsdag met heel veel vlaggen maar geen feesten;
10 mei: Moederdag in heel kleine kring;
12 mei: De vliegtuigramp in Tripoli 10 jaar geleden;
13 mei: De vuurwerkramp in Enschede 20 jaar geleden;
14 mei: Het bombardement op Rotterdam 80 jaar geleden.
Door de sociale onthouding beleefden we dit allemaal thuis.
Dat valt nog niet mee. Maar we blijven opgewekt.
Vandaag is de laatste dag van de IJsheiligen; daarna is de kou uit de lucht.
Dan kunnen we misschien weer opgelucht ademhalen.
Groeten van Toos van Dam.